Gjatë gjithë fundjavës me mami Likën nuk gjetëm dot një emër sesi ta
quajmë këtë lloj gatimi. Mami Lika e ka mësuar nga gjyshja e vet Dada, e cila
sipas mundësive që kishte herë e bënte vetëm me miell misri (në mungesë të miellit të grurit), herë
trazuar miell misri me miell gruri. Idealja është dy tre lugë miell misri në
masën totale të miellit të grurit. Mua më vjen përmbarë ta quaj #quiche, por
dhe e tillë nuk është se nuk ka krostatën. Byrek i mirëfilltë nuk është se nuk
ka petë, por dhe kek i kripur me perime nuk e quajmë dot. Mami Lika këmbëngul për
“kungull me miell” duke ju dhënë shpjegimin përse e kemi qujtur kështu. Në rast
se ju gjendet kungull i madh, jo sheqeri,
mund ta përdorni akoma dhe më mirë se kungujt e njomë që gjejmë lehtësisht
në treg.
Për këtë recetë nevojiten kunguj të njomë, qumësht, vezë, gjizë pa
kripë dhe padyshim miell. Është një gatim shumë i dashur për fëmijë, kur e pjek
shtëpia mbushet si me aromë keku dhe ndërkohë që po shkruaj, mami Lika më thotë
që në fshat e bënim dhe me sheqer kur donim të hanim ëmbëlsirë. Unë nuk e kam
provuar versionin me sheqer, ndaj po ndaj me ju vetëm atë që kam ngrënë gjatë
gjithë jetës time dhe tashmë fëmijët e mi :).
Përbërësit
4 vezë fshati
200 ml qumësht
300-400 gr miell gruri
3 lugë gjelle miell misri
200 gr gjizë pa kripë (opsionale)
1 kg kunguj të njomë
Gjalp fshati
1 filxhan kafe vaj për gatim
Përgatitja
Lajmë
kungujt dhe i pastrojmë vetëm kurorën në krye.Në një tas rrahim vezët, qumështin dhe gjizën. Masën e hedhim mbi kungujt e shtrydhur. Provojmë për kripë. Shtojmë miellin e grurit dhe atë të misrit, si dhe vajin. Trazojmë. Kjo është masa e përftuar.
Lyejmë tepsinë ku do pjekim me vaj, me anë të një furçe dhe pluhurosim
me miell gruri dhe misri përzier. Shtojmë masën mbi tepsi. Pluhurosim përsëri
sipër me miell, spërkatim
me pak qumësht dhe hedhim copat e gjalpit si në foto.
Pjekim në 200 gradë në mes të furrës. Prisni sa të ftohet pak përpara
sesa ta servirni. Ju bëftë mirë.
No comments
Post a Comment