Reçel Portokalli

Mami Lika përgatit reçelra të ndryshëm, shumë nga të cilët unë nuk kam tentuar t’i bëj vet për aq kohë sa më vijnë gati :), por reçelin e portokallit, të limonit (të verdhë apo jeshil) nuk pres t’i bëj mami Lika. Më pëlqejnë shumë dhe gjatë stinës së dimrit përgatis në sasira të vogla vet. Ky është viti i parë që nuk e bëj në dimër, por në pranverë :) meqë kishim reçel ftoi dhe meqë një nga koleget tek puna (blogere ushqimi dhe ajo) ma kërkoi recetën. I thashë më prit disa ditë se do e kesh të postuar në blog :). Për shkëmbime të tilla recetash do ju flas më gjatë në postimin e radhës, sot do shkruajmë vetëm për portokallet :).

Kur përgatis reçelin e portokallit, unë përgatis dhe esencën e lëkurave të portokallit siç ma ka mësuar mami Lika dhe që nuk mungon asnjëherë në frigoriferin tim dhe të mamasë time. Kjo lloj essence apo arome është pak të thuash kryevepër kur përgatit kekë apo biskota me shije portokalli. Ja u sugjeroj të gjithëve, pasi është një përzierje që sa më shumë rri aq më e mirë bëhet :). Do ta tentoj dhe me lëkurat e limonit dhe do ju bëj me dije nëse do ja vlejë. Për më poshtë receta.

Përbërësit:

1 e ½ portokalle

900 gr sheqer

Një majë luge vanilje (opsionale)

8-9 kokrra cardamone (opsionale, i gjeni tek Neranxi)

1 kokërr limoni

Përgatitja

Lajmë portokallet dhe me një rende fillojmë t’i gëryejmë lëkurën. Një kokërr portokalle do e lëmë me lëkurën e plotë se do na duhet më vonë.

Mbushim një vazo me gjysmën e lëkurave të grira, e ngjeshim me dore, hedhim 2-3 lugë sheqeri. E mbulojme sipër përsëri me lëkurat e grira dhe në fund e mbulojmë me sheqer. I vëmë kapakun dhe e ruajmë gjatë gjithë kohës së përdorimit në frigorifer. Lëkura dhe sheqeri do kalojnë në proçes fermentimi duke krijuar nje esencë të fortë portokalli, gati për çdo ëmbëlsirë me këtë aromë. Duhen 2-3 javë për t’u siguruar kjo masë. Hapeni vazon një herë në javë dhe nëse shikoni që lekura e portokallit nuk e ka errësuar pak ngjyrën i shtoni prap sheqer, mos e përzjeni dhe lëreni derisa masa të jetë gati. Në fund do përfitoni një masë si prevede, në ngjyrë të errësuar.

Esenca është gati vazhdojmë me reçelin. Qërojmë portokallet si në foto duke hequr dhe lëkurën e hollë që i rrethon. I presim në kubikë, i shtojmë sheqerin, lëngun e një limoni, trazojmë dhe kalojmë masën në tenxhere. Shtojmë vaniljen dhe cardamone sipas dëshirës. Unë i shtova meqë i kisha në shtëpi që nga përgatitja e “Mulled Wine”.

Vendosim reçelin për të zjerë, për afro 45 minuta duke trazuar herë pas here.

Lëkurën e një portokalli që e ruajtëm e vendosim në një tenxhere të vogël dhe e ziejmë për 5 minuta. E nxjerrim e kullojmë, e presim në rripa të hollë dhe ja shtojmë reçelit që sapo ka filluar të marrë valë. 5 minuta përpara se reçeli të jetë gati sipas dëshirës e kalojmë me një grirës elektrik si në foto, për të përfituar një masë si prevede të reçelit. (çunat e mi e pëlqejnë kështu).

Reçeli është gati, kur pasi e hidhni në pjatë duket si në foto.

Hidheni menjëherë në vazo, mbylleni sa është i nxehtë dhe kthejeni vazon me kokë poshtë që të siguroni mbylljen hermetike. Nga 1 kg e gjysëm portokalle dolën këto dy vazo.

Shijoni fotot dhe ju bëftë mirë.

Sallatë jeshile me luleshtrydhe.

Unë dhe Luis jemi të fiksuar pas luleshtrydheve, jo vetëm për t’i konsumuar, por edhe nga forma dhe ngjyra e tyre që sikur sjellin gëzim në pjatë :). Nëse Luis preferon ti hajë si frut, si reçel, në torta dhe kekun me djath, mami Bona i përdor ku të jetë e mundur. Derisa fillon e mbaron sezoni luleshtrydheve ne do i konsumojmë në të gjitha mënyrat, ndaj dhe do shihni disa receta me këtë frut. Luleshtrydhja meriton një etiketë të veçantë në blogun tim :).

Sallata e sotme është shumë e thjeshtë dhe shumë e shijshme. Në shtëpinë tonë e hamë të katërt dhe kjo do të thotë për aq kohë sa e konsumojnë çunat, çfarë më pengon mua ta bëj gati përditë? Asgjë, tani që kam zgjidhur dhe hallin se ku ta laj dhe ta thaj sa më kollaj sallatën jeshile, ajo thuajse nuk mungon në shtëpinë tonë. Ndaj këtu e meriton një falenderim në vend të parë Rovena, jemi të dyja nuse fisi, por dhe shumë shoqe e mama çunash. 

Rovena, falë teje nuk përtoj më të laj dhe thaj sallatën jeshile. Fotot e tasit “magjibërës” më poshtë :).

Përbërësit:

Sallatë jeshile

Luleshtrydhe

Djath sipas dëshirës

Vaj ulliri

Krem açeto balsamike

Përgatitja:

Ky është tasi ku lani dhe thani sallatën me disa rrotullime :). E gjeni tek “Jumbo” rreth 700 lekë të reja. 

Sallata është gati, e copëtojmë me duar në tasin e servirjes. Mbi to grijmë në copa luleshtrydhet e lara. Shtojmë djath sipas dëshirës. Unë i hodha në kubikë djath të tymosur “scamorza”, e gjeni tek Conad një copë kushton rreth 300-400 lekë. Rregullojmë me vaj dhe kremin balsamik. Unë thuajse nuk përdor kripë në sallata, e rregulloj shijen me përdorimin e açetos.

Sallata ishte pjata kryesore atë ditë, meqë do niseshim për rrugë dhe për ta bërë më të plotë në kalori unë e shoqërova me avocado dhe djath brie (një lloj djathi i butë), që mua më kujton kohën time në Angli, ku në çdo festë apo tavolinë miqsh na e servirnin me bagetë dhe rrush :). Ju bëftë mirë.

Ballokume sipas mami Likës

Është pak si e vonuar si recetë, por ka disa gjera që mami Lika i bën vetëm në shtëpinë e vet dhe meqë jemi pak larg nuk kam si ta fotografoj 😔. Ballokumet sipas mami Likës mbase nuk janë 100% si ato të pregatitura në një shtëpi me tradita Elbasanase, por i afrohen shumë për nga cilësia e produkteve dhe teknika e përdorur. Meqë kishim pushim, në mes të javës ne shkuam në Fier. Mami Lika ja u kishte premtuar çunave t’ja u ribënte përsëri, meqë i shijuan shumë ato që nëna dërgoi për ditën e verës. Por Fierit tim i ikin dritat dhe për ditë feste (për fat të keq) dhe kur erdhën, ne kishim vetëm një orë kohë për t’i bërë e fotografuar, ndaj pjesa më e madhe e fotove është shumë e rrëmujshme. Nuk kishim kohë për foto të bukura, por për foto të kuptueshme :). Në pjesën e fundit të fotove e kemi rregulluar pak dorën, meqë servirjen e bëmë tek shtëpija jonë në Tiranë, pa ngut :).

Përbërësit:

1 kg miell për ballokume

1 kg sheqer pluhur

½ kg gjalp i shkrirë

8 vezë të freskëta

1 filaxhan kafe finjë

Përgatitja:

Për ballokumet keni miell të posaçëm që e gjeni lirshëm në muajin mars në market.

Përgatitja e ballokumeve kërkon të paktën 30 minuta rrahje me dorë (lugë druri) të përbërësve. Fillimisht 20 minuta duhet të rrahim sheqerin pluhur me gjalpin e shkrirë, të cilin e shkrijmë më parë  (gjalpin e shkrirë e lëmë në zjarr sa të bëhet i lëngshëm, pasi është i shkrirë vet :)).

Mami Lika pati ndihmë të pakursyer në këtë proçes nga gjithë çunat e familjes :). Pas 20 minuta rrahje, gjalpi dhe sheqeri marrin një ngjyrë me të hapur dhe masa duket si shkumë. Në këtë moment fillojmë të hedhim vezët një nga një dhe rrahim dhe për 10 minuta të tjera. Më pas shtojmë miellin dhe finjën, e cila ndihmon në përbërjen e shkrifët, por pak kokrizore të ballokumit. 

Si të përgatisim finjën? Në një tenxhere të vogël hedhim 200 ml ujë dhe e lëmë të ziejë. Sapo uji zjen shtojmë dy grushta hi (prej hirit të krijuar nga djegia e druve), e heqim tenxheren nga zjarri dhe e lëmë masën të kullojë. Kur hiri ka kulluar në fund të enës, marrim një filxhan kafe nga kjo masë për t’ja shtuar brumit të ballokumeve (për 1 kg miell).

Brumi është gati. Përpara sesa të fillojmë të bëjmë topthat e ballokumeve, e lëmë pak brumin të rrijë në qetësi. Lyejmë një tepsi me vaj, lyejmë dhe duart tona me vaj dhe i shtrojmë në mënyrë të tillë në tavë.

Shënim: pjesën e mbetur të brumit meqë nuk kishte kohë unë e përfundova në Tiranë dhe i shtrova letër gatimi. Kështu bëheni dhe ju në shtëpitë tuaja.

Upsssss :)

Pjekim në furrë të nxehur më parë, në 180 gradë, derisa të marrin ngjyrën e artë. Përpara se ti heqim nga tava i lëmë ballokumet të ftohen që mos të na shkërmoqen nëpër duar :). Ju bëftë mirë.